Engenhos

O sistema escravista sostivo a produción de algodón e de cana de azucre no sur do EEUU, no Caribe, en Brasil e no golfo de Guinea. Familias británicas, holandesas e portuguesas fixeron auténticas fortunas no ciclo do azucre. En Madeira comezou un cambio de ciclo no século XVIII coa reconversión de amplas zonas agrarias ao cultivo do viño. É agora cando o afamado vinho de Madeira comeza a destacar até o punto que os próceres da independencia estadounidense brindaron no día da Independencia con viño de Madeira. Como no caso do Jerez e do Porto, a influencia británica foi notable, até o punto que durante a invasión napoleónica a illa foi declarada protectorado da Súa Maxestade. O fracaso da implantación a gran escala da batata en 1846, unha serie de enchentes e unha grande plaga de mildeu produciron un colapso no sistema que levou á emigración americana a grande parte da poboación madeirense. Aaquí comezan os vencellos da illa co Caribe e, sobre todo con Venezuela. Pola rúa moita xente cambia automaticamente do portugués ao castelán venezolano, moitas familias se atopan entre os dous mundos. A emigración a mediados do século XIX tivo lugar ao mesmo tempo que familias británicas investían nos antios engenhos, introducindo maquinaria de vapor. Pero xa era un pouco tarde. Aa apertura da canle de Suez en 1869 cambiou totalmente o posicionamento xeoestratéxico de Madeira na exportación e navegación mundial que mantivera dende o século XV.