A Madeira irredenta

A paisaxe de Madeira amosa os ciclos do capitalismo mundial de época moderna, pero tamén é o relicto material da sociedade escravista e o canto do cisne dunhas comunidades labregas e mariñeiras en vías de extinción. Aínda se pode apalpar, enxergar, axexar, endilgar algo do que foron as clases subalternas, os colonos colonizados da illa, sometidos a un proceso de folklorización. Igual ca en Galicia, en Portugal as aldeas baleeiras reconvertíronse ao turismo dende os anos 80 recibindo fondos de cohesión. No interior, as cooperativas vinícolas aínda serven para manter costumes e inercias de antigo.