Existimos

A nosa traxedia é que somos unha minoría étnica no noso propio país. Négasenos a fala, a dignidade da nosa tradición. Por riba a Administración trátanos como asturtzales, como radicais que vivimos nun universo paralelo, como fósiles que reinventamos un pasado. Aquí, esta noite de foliada, neste bar de Puela d'Allande, aquí, existimos.
Os fascinantes discursos identitarios. Os de fóra damos tabaco, aínda así temos a nosa opinión. En Astúries convive a dereita covadonguista de toda a vida cun rexime político dominado por un socialismo institucionalizado. O nacionalismo asturiano divídese en grupos e grupúsculos sen opción algunha. Este panorama político define unha sociedade na que se deu un paso brusco, traumático e definitivo dunha sociedade campesiña a unha sociedade industrializada. A revolución de 1934 nunca tería acontecido en Galicia daquela, por exemplo. O pseudofracaso da industtrialización de Galicia conlevou unha permanencia máis lonxeva das formas campesiñas e mesmo do idioma. En Asturies non. Aconsello vivamente ler o libro de Xuan Bello Historia Universal de Paniceiros, un alegato lírico a prol da microhistoria da man dun escritor minorizado que escribe nunha lingua minorizada, non recoñecida como oficial no Estatuto de Autonomía. Canto tempo lle queda ao asturiano?

Fotografía: reloxo da Casa do Concello de Puela d'Allande e participante na foliada nouturna do XI Seminariu d'Estudios Asturianos.