Damnatio memoriae

Todas as práticas e disciplinas teñen os seus trucos, ben coñecidos polos integrantes de cada gremio. Iso pasa na Arqueoloxía e tamén no xornalismo. Cun pouco de humor non custa recoñecer unha lei de todos sabida: no verán, nomeadamente en agosto, non hai moitas novas, baleiro que se adoita cubrir con temas turísticos, descobertas arqueolóxicas e demais. Xornalismo alimenticio, puro trámite. O dossier de prensa do proxecto de Neixón entre 2003-2008 está cheo de novas, reportaxes, entrevistas e incluso noticias que non din nada novo. Moitísimos medios estaban enriba nosa un día si e outro tamén malia que non houbese nada que dicir. O que resulta curioso é a ausencia total de olfato xornalístico. Cando realmente se produce unha noticia, isto é, a cancelación do campo de traballo, a sustitución de equipos e demais na primavera de 2009, a inmensa maioría dos medios de comunicación fan mutis por el forro. Loxicamente este baleiro non resposta á lóxica xornalística que se estuda nas Facultades e se aprende na rúa, iso que se chama, casposamente, xornalismo de raza. Este tipo de xornalismo vacuo que sobrancea o Barbanza non elabora noticias, non contrasta informacións, non tenta achegarse á realidade, senón que reproduce mimeticamente notas de prensa.
Contrariamente a este xornalismo de vaivén, contamos con firmas como a de Xosé Gago no Galicia Hoxe que fan público o que non se quere facer público. Mirade o seu artigo de opinión hoxe en http://www.galicia-hoxe.com/popImprimir.php?idWeb=2&idNoticia=462047
Podedes estar seguros que se nos puxese a parir tamén divulgariamos o enlace á noticia aquí en Arqueoneixon.