Arqueoloxía da morte
Cada sociedade manexa unha determinada estratexia de xestión da memoria e o esquecemento. Os añuak marxinaron unha arquitectura funeraria que non ía con eles, mais tamén amortizaron materiais. Aquí temos ao cabo dunha unidade familiar, Salomon, probablemente cristián ortodoxo etíope, que mandou aproveitar un anaco de lápida de mármore dun faranji para marcar o lugar do seu descanso eterno. Quen dixo que os cemiterios non están vivos? Toda unha lección para repensar arqueoloxicamente as necrópoles doutros tempos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario