Te enseño Lesenho

Na nosa opinión, o mellor das visitas de campo do mércores foi comprobar unha vez máis o vencello afectivo dos arqueólogos con determinados sitios, esta relación entre persoa-xacemento da que falou Tito Concheiro, e que é certa. Primeiro caso. O barroso Joâo Fonte, que voltou poñer Lesenho no mapa, artífice dunha charla-papelón: falar dun castro que ves pero ao que non vas subir. A brétema adentrándose pola vagoada, fechando a panorámica do vértice de Lesenho, mentres o arqueólogo dialoga coa néboa, toda unha metáfora do misterio do pasado, da falla de nitidez das nosas reconstrucións científicas sobre a vida dos habitantes dos castros.