Outros asuntos

Aquí radica o cerne da cuestión. A meirande parte da Arqueoloxía galega presenta unha eiva democrática tremenda, impensable nos países civilizados onde se empregan códigos éticos, onde a Arqueoloxía social é unha ferramenta crítica e democrática. Aquí en Galicia moito galeguismo cultural e político, moita ideoloxía de esquerda maioritaria no gremio de arqueólogos e moita vaina, pero á fin e ao cabo se reproduce unha maneira de estar e de facer que marxinaliza ás comunidades locais e afeccionados dos procesos de valoración do Patrimonio. Esta xente que non sabe é vista sempre coma unha problema, uns indocumentados perniciosos para o labor científico. Cando esta xente fala crea problemas, asuntos nos que perde o tempo o arqueólogo. A este respecto, esta declaración é inadmisible:
Hai que ser un pouco paciente con respecto a elaboración da memoria, que a finais de ano ten que estar entregada, sempre e cando toda esta polémica non trastorne todos os plans, porque eu teño que preocuparme de realizar a memoria, e non doutros asuntos.
Pois claro que o arqueólogo debe adicarse a outros asuntos é non só en gañar cartos, destruír e secuestrar xacementos ou concentrarse en facer unha memoria na que leva xa cinco anos (ou sexa que si que se debe adicar a outros asuntos, porque senón non se entende). Entre eses asuntos atópase un que non é menor: a transparencia e non tratar á xente como se fose idiota. Na costa galega hai bastantes castros escavados cuxas estruturas consolidadas aturan dous invernos e bastantes máis, que temos traballado en Neixón, en Punta dos Prados, en A Lanzada. Velaí está Baroña. Non se trataba dunha cuestión de se compensaba preservar os restos, senón dunha acuciante necesidade de liberación dos terreos polos intereses políticos verquidos nunha obra. Nesta liña se sitúa tamén esa esperpéntica declaración da Autoridade Portuaria: o castro nin se destruiu nin se fulminou. Que é como dicir que a cidadanía é idiota.

Foto: escavación arqueolóxica en Asosa, Etiopía occidental. Fotografia de Cristina Charro.