Community Archaeology

No Mauritshuis podemos ver un curioso contraste. O nacemento da Modernidade, materializado nese impresionante cadro de Rembrandt que é a famosa Lección de Anatomía e, ao mesmo tempo, o retrato da máis enxebre cultura popular dos Países Baixos por autores quizabes menos coñecidos como Adriaen van Ostade, Jan Steen ou Adriaen Brower. Estes cadros eran encargados pola elite burguesa con conciencia de clase e que quería amosar o seu distanciamento económico, pero tamén ético e moral con respecto aos palurdos labregos suxeitos ás baixas paixóns dos inocentes salvaxes. O discurso dos potentados holandeses semella que foi asumido por eses críticos de arte que falan de pintura de xénero. Este contraste, xurdido nos albores da Modernidade, obsérvase na Arqueoloxía de hoxendía, como defendimos onte no 16th Annual Meeting da European Association of Archaeologists na sesión European Communities: Models for Participation in Archaeology in Europe, coordenada por Phil Richardson (Archaeology Scotland) e Suzie Thomas (Council for British Archaeology). A través dos exemplos dos nosos proxectos en Neixón (2003-2008) e A Lanzada (en curso) amosamos o predominio aínda hoxe dunha Aarqueoloxía que marxina ás comunidades locais, que secuestra o Patrimonio arqueolóxico á sociedade en aras dun falso cientificismo. Lamentablemente, o acontecido en Neixón nos dous últimos anos é un exemplo de manual perante o cal os asistentes á sesión quedaron abraiados, pero claro, isto é Holanda e aquilo, Galicia, para ben e para mal.