A nosa cinsa

A cinsa aparece nos niveis de ocupación dos nosos castros, dentro das cabanas, fóra, en pavimentos e solos de ocupación. A cinsa non é refugallo, lixo; forma parte de todo un sistema cultural e dunha xestión consciente do espazo doméstico. En moitas aldeas dos grupos koman os cinseiros delimitan a unidade doméstica, cinguen os camiños de acceso. As mulleres botan a cinsa da lareira en puntos concretos do compound seguindo a cosmoloxía que segue presidindo as súas vidas. Hai partes da casa que son limpas e outras suxas dende o punto de vista simbólico; os gumuz soterran aos mortos detrás da cabana, porque esa parte dde atrás é o lugar onde se fermenta a cervexa, onde se manipula a natureza, onde cambia o estado das cousas. Unha cabana castrexa tiña que cheirar a fume e cinsa, un arrecendo que é imposible de esquencer.