Arquitectura vernácula
Chegamos a Ashane, casualmente, nun momento delicado. Nun pendello de feira cuberto de lona da UNHCR (da Axencia de Axuda aos Refuxiados) sentábanse ducias de persoas. Os homes nun lado. As mulleres e os nenos noutro. A aldea atópase nun cruce de corredoiras polas que non paraba de chegar xente doutras aldeas veciñas. Resulta que era un funeral pola morte dunha muller da aldea. A cada pouco as mulleres escenifican a súa dor tirándose do pelo, estorroando polo chao, berrando, misturándose co eco lonxano da treboada que se achega.
No hay comentarios:
Publicar un comentario