Arquitectura en negativo

A Etnoarqueoloxía fornece grandes claves para repensar e interpretar os procesos formativos do rexistro arqueolóxico. As foxas escavadas no sustrato rochoso, por exemplo, son unha contante no espazo doméstico da Prehistoria Recente, a Protohistoria e o período altomedieval do NW da Península Ibérica. Toda esta arquitectura en negativo dá lugar a debates sobre a función e o sentido destas estruturas. Na fotografía podedes ver un exemplo desta arquitectura en negativo no reasentamento gwama de Kesser. Tres foxas cunha longa vida: primeiro foron escavadas para extraer arxila para o manteado de barro da vivenda que vedes atrás; despois serviron de basureiro e de depósito das cinsas extraídas da lareira da casa e agora tamén serven de depósitos da auga que escoa polo teito da cabana (coas chuvias da estación húmida) e chega a elas a través dunha pequena canle. Toda unha arquitectura vencellada a cadeas técnico-operatorias, ao uso simbólico do refugallo e o lixo, etc...