Unha paisaxe aberta na que, tamén, todo é posible... como nos filmes surrealistas de Buñuel ou nos cadros de Dalí. Non, non se trata dunha instalación artística ou dunha perfomance. E só
unha muller nuer cun peixe na cabeza, camiño da casa. Para raros os faranji.
Publicado por El Ayán o 17.3.09
Categorías: Etnoarqueoloxía, Paisaxe
1 comentario:
peixe bo bo
Publicar un comentario