Don Inocencio

Estes dous últimos meses estivemos traballando coa xente de Terceira Persoa na elaboración dun Inventario do Patrimonio material e inmaterial da cantería tradicional en Cuntis con vistas ao deseño dun Museo sobre o tema. Unhas vinte entrevistas conforman unha viaxe abraiante por este mundo dos canteiros. Comezaremos o ano cunha serie de entradas sobre esta experiencia etnoarqueolóxica e microhistórica. Como avance e a xeito de felicitación do Aninovo presentamos aquí a don Inocencio, obra de Manuel de Sevil, canteiro e artista dos que xa non quedan e con todo un entramado teórico sobre a mistura de razas e a metamorfose. Como dixo el, don Inocencio ten algo de vaca, de humano, de dragón... Seica un cliente lle encargou unha fonte que botase auga ata polos collóns... e saiu isto, que efectivamente bota auga polos fuciños e polo falo.
Don Inocencio dá pé para falar do Románico, da cantería altomedieval, dos monstros dos canzorriños das igrexas, da pornografía feita pedra...
Feliz Aninovo.